Blogs

Voor velen zal dit verhaal herkenbaar zijn. Je hebt vast wel eens gemerkt dat je last hebt van hoofdpijn of dat je minder goed presteert in de loop van de dag. En als je dan terugdenkt, realiseer je je dat je inderdaad maar weinig water hebt gedronken.
Bij varkens is het beeld eigenlijk niet anders. Bij onvoldoende wateropname lukt het de dieren niet goed om afvalstoffen in het bloed uit te scheiden. Zo ontstaat er een toename van de osmostische druk in het bloed, met als gevolg dat het dier versuft raakt.  In de biggenstal kan dit beeld lijken op hersenvliesontsteking, terwijl dus ook een kritische blik op de wateropname hier op zijn plaats is.
Ook bij zeugen in de dracht zal langdurig onvoldoende wateropname zich uiten in versufte dieren en in het ergste geval sterfte van zeugen. Niet in alle gevallen zal het zo ver komen, maar urinewegproblemen, blaasontstekingen, een hoog percentage mummies of lage geboortegewichten zijn ook al tekenen van een tekort aan water, die tot actie moeten aanzetten.

Het is een basisbehoefte voor varkens dat ze altijd kunnen beschikken over voldoende drinkpunten met voldoende nippelopbrengst en vers water. Bij kritische momenten rondom werpen, spenen en het dekmoment wordt op veel bedrijven al extra water verstrekt als een soort standaard procedure. Overdrijf hierbij overigens niet, want te veel water heeft weer een averechts effect. Het veroorzaakt een verzadigd gevoel, minder voeropname en “luiheid” om de drinknippel te gaan benutten.
Maar in een groot aantal gevallen is er nog veel te winnen door alerter te zijn op tekenen van een watertekort. Het is al vaker gezegd in deze blogs, maar actieve monitoring van de wateropname per diergroep helpt daarbij enorm. Daar waar je voor jezelf immers snel kunt “bijtanken” bij dorst of andere tekenen dat je te weinig gedronken hebt, zijn de varkens hierin afhankelijk van de waarneming en het handelen van hun verzorgers.