Blogs

Soms is het goed om eens een uitstapje te maken buiten je gangbare werkterrein. Dit zorgt voor nieuwe, frisse ideeën, die met een beetje geluk ook toepasbaar zijn binnen je eigen werkzaamheden. Zo op het begin van 2017 stond er voor mijn dan ook een cursus zwembadwaterbehandeling voor publiektoegankelijke baden in de planning, deels uit interesse voor het onderwerp, deels om te leren of er raakvlakken zijn met mijn eigen vakgebied veedrinkwater.

En ik moet zeggen: mijn verwachtingen zijn zeker waargemaakt!
Bij zwemwaterkwaliteit gaat het er vooral om dat het water visueel op orde is en dat de waterhygiëne voor de zwemmers geborgd is. Dit bereikt men met een combinatie van technieken als filtratie, gedeeltelijke verversing  van water en regeling op basis van pH- en chloorgehalte.

Binnen de cursus kwam snel naar voren dat bij het regelen van de zwemwaterbehandeling de mate van belasting van het water zwaar weegt. Bij grote bezoekersaantallen, treedt er sneller vervuiling op en is er een hogere controlefrequentie nodig. In een saunawhirlpool met weinig inhoud, veel ingeöliede, zwetende bezoekers en hoge omgevingstemperatuur zal de kwaliteit bijvoorbeeld veel sneller achteruitgaan dan in een groot wedstrijdbad waar over de dag verspreid een aantal vooraf gedouchte zwemmers hun baantjes komen trekken.

In de varkenshouderij is het niet anders. De waterkwaliteit in een warme biggenafdeling waar de waterafname laag is, staat snel onder druk. Als er daarnaast ook een toevoeging gedoseerd wordt en er extra bevuiling optreedt in de morsbakjes, dan is het risico op afname van waterkwaliteit veel groter dan bij een zeugen-drinknippel waar dagelijks het 10-voudige aan water wordt afgenomen.

Naarmate de belasting van het drinksysteem zwaarder is, is de noodzaak tot aanvullend reinigen ook groter. Het effect van reiniging is zichtbaar te maken door visuele controle van het spoelwater en door microbiologisch wateronderzoek bij een laboratorium. De uitslag van zulk labonderzoek laat altijd wel een aantal dagen op zich wachten. Daarom wordt ook in de veehouderij steeds meer gewerkt met meetapparatuur om ter plaatse inzicht te krijgen in de waterhygiëne. Dit kan bijvoorbeeld met ATP-meters, die een indruk geven van de waterhygiëne of met ORP-meting voor inzicht in de werkingskracht van bepaalde desinfectieproducten aan het uiteindelijke drinkpunt.

Bij het uitwisselen van ervaringen met mede-cursisten vielen de overeenkomsten tussen den zwembadwereld en de veehouderij mij op als het gaat om de borging van de waterkwaliteit. Zodra je zelf overtuigd bent van het belang hiervan wordt alles makkelijker. Als je weet hoe je installatie werkt en als je goed onderhoud uitvoert, kom je minder snel voor verassingen te staan. Bijhouden van meetgegevens en directe actie bij afwijkingen zorgt er voor dat je nooit door de ondergrens voor waterkwaliteit zakt!